Δημήτρης Λιαντίνης
Joomla Slide Menu by DART Creations
Τα Βιβλία του Λιαντίνη
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
  • An Image Slideshow
Χειρόγραφα
Αναμονές - Προσθήματα

Eκδόθηκε το «ΟΔΟΣ ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ», ανέκδοτο μέχρι σήμερα βιβλίο του ΔΗΜΗΤΡΗ ΛΙΑΝΤΙΝΗ

 Η ΓΚΕΜΜΑ επανέρχεται στο θέατρο ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Η ΓΚΕΜΜΑ επανέρχεται στο
θέατρο ΒΡΕΤΑΝΙΑ από 2 Μαίου 2019

 Η ΓΚΕΜΜΑ επανέρχεται στο θέατρο ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Η ΓΚΕΜΜΑ Του ΛΙΑΝΤΙΝΗ
Φιλοσοφικός στοχασμός σε θεατρική μορφή επιστρέφει στην Αθήνα

Η Γκέμμα του Λιαντίνη επιστρέφει στην Αθήνα

Η ΓΚΕΜΜΑ Του ΛΙΑΝΤΙΝΗ
Φιλοσοφικός στοχασμός σε θεατρική μορφή

Η Γκέμμα του Λιαντίνη Θεατρική Μορφή

Αγγλική Έκδοση της
Γκέμμα

Αγγλική Έκδοση της Γκέμμα

Ρωσική Έκδοση της
Γκέμμα

Ρωσική Έκδοση της Γκέμμα

Αγγλική έκδοση των ποιημάτων
Οι Ώρες των Άστρων

Αγγλική έκδοση των ποιημάτων Οι Ώρες των Άστρων

 

 
 

Δ. Λιαντίνης

Ο σαλταδόρος

 

Δύο είναι τα ευγενέστερα προϊόντα του νεότερου ελληνισμού. Ο μεγάλος Σηκωμός του 21 και η δημοτική μας ποίηση. Όλα τα άλλα, από τον Καποδίστρια ως το Σεφέρη ακολουθούν.

Ο Σηκωμός του 21 δε σχολιάζεται. Το δημοτικό μας τραγούδι δείχνει τη στίλβη και δοκιμάζει τη μεταλλική του ευγένεια επάνω στην ομόφωνη κρίση, πως κανένας καλλιτέχνης στον τόπο μας δεν θα φθάσει να δημιουργήσει γνήσιο έργο, εάν δεν σκύψει να αντλήσει από το ζάπλουτο κοίτασμα της δημοτικής μας παράδοσης. Σε όλες τις μορφές της τέχνης. Από τη ρητορική στο Κοινοβούλιο και τη διδασκαλία στην αίθουσα, ως τη μαστορική του καλντεριμιού και τη μουσική σύνθεση.

Υπάρχει, ανάμεσα στο πλήθος, και ένα δημοτικό τραγούδι που μιλάει για την εθνική αντίσταση την εποχή της δουλείας και της γενιτσαριάς. Τα μπλόκα της κατοχής τότε ο Ρήγας στο Θούριο τα ‘λεγε «στενά». Και τη γέφυρα του Γοργοπόταμου ο Σολωμός στον περίφημο Κρητικό του τη λέει Λαβύρινθο του Μπομπο-Ισούφ. Είναι το γνωστό κλέφτικο των Κολοκοτρωναίων:

Αυτοί δεν καταδέχουνται τη γη να την πατήσουνֹ

Καβάλα παν στην εκκλησιά καβάλα προσκυνάνε.

Στην κατοχή τα άλογα γίνανε αυτοκίνητα. Και Κολοκοτρωναίοι ήσαν οι ήρωες της εθνικής αντίστασης που ξεκίναγαν από το μικρό σαλταδόρο της οδού Αιόλου και ανέβαιναν στις αποτελεσματικές ομάδες κρούσης των σαμποτέρ και των δολιοφθορέων.

Τότε λοιπόν, τύχαινε ν’ ακούσεις το τραγούδι του Σαλταδόρου. Το τραγουδούσαν κάποιοι απονύχτηδες στα υπόγεια ταβερνεία. Στέκια καημού και εκτόνωσης δηλαδή, όπως παλιά τα λημέρια των κλεφτών στα όρη.

Θα σαλτάρω, θα σαλτάρω, τη ρεζέρβα να τους πάρω.

Εννοούσε να ειπεί τη ρεζέρβα από τα καμιόνια και τα μηχανοκίνητα της γερμανικής κομμαντατούρας.

Ο Σαλταδόρος, αυτό το λαϊκό άσμα από το πρώιμο ρεπερτόριο του ρεμπέτικου τραγουδιού, είναι η τελευταία επιβίωση της δημοτικής μας ποίησης.

Ταυτόχρονα όμως είναι και η επιτύμβια κατάθεσή της. Γιατί μετά το σαλταδόρο η δημοτική μας ποίηση, ωσάν η οργανική συνέχεια αμεσότητας στην ζωή του λαού μας, πεθαίνει. Μετά το σαλταδόρο τα άλλα είναι σιωπή που είπε ο Άμλετ.

 

Κηφισιά 1997